Библиотека / Каноны / Трехканонник покаянный / Песнь 6 |
← Предыдущая глава |
Пёснь ѕ7 Їрм0съ: Житeйское м0ре воздвизaемое зрS напaстей бyрею, къ ти1хому пристaнищу твоемY притeкъ, вопію1 ти: возведи2 t тли2 жив0тъ м0й, многомлcтиве. Поми1луй мS б9е, поми1луй мS. ЖитіE на земли2 блyднw пожи1хъ, и3 дyшу во тьмY предaхъ: нhнэ ќбw молю1 тz, млcтивый вLко: свободи1 мz t раб0ты сеS врaжіz, и3 дaждь ми2 рaзумъ, твори1ти в0лю твою2. Поми1луй мS б9е, поми1луй мS. Кто2 твори1тъ таков†z, ћкоже ѓзъ; ћкоже бо свиніS лежи1тъ въ калY, тaкw и3 ѓзъ грэхY служY: но ты2 гDи, и3ст0ргни мS t гнyса сегw2, и3 дaждь ми2 сeрдце, твори1ти зaпwвэди тво‰. Поми1луй мS б9е, поми1луй мS. Воспрzни2 њкаsнный человёче къ бGу, воспомzнyвъ сво‰ согрэшє1ніz, припaдаz ко творцY, слезS и3 стенS: т0й же ћкw млcрдъ, дaстъ ти2 ќмъ, знaти в0лю свою2. Прес™az бцdе, сп7си2 нaсъ. Бцdе дв7о, t ви1димагw и3 неви1димагw ѕлA сохрани1 мz, пречтcаz, и3 пріими2 моли6твы мо‰, и3 донеси2 | сн7у твоемY, да дaстъ ми2 ќмъ твори1ти в0лю є3гw2. Прес™az бцdе, сп7си2 нaсъ. ЖитіE моE блyдно, душA моS сквернaва, и3 жив0тъ вeсь њкаsненъ, тёло же моE всE во ѕлhхъ лю1тэ њкалsхъ: тёмже потщи1сz дв7о, помощи1 ми. Прес™az бцdе, сп7си2 нaсъ. Конeцъ предстA, и3 не терплю2, бlгaz: с0вэсть њбличaетъ мS: предстоsтъ бо ми2 дэ‰ніz лук†ваz, и3 житіS блyдное: и3 суди1ща ўжасaюсz сн7а твоегw2, чcтаz. Прес™az бцdе, сп7си2 нaсъ. Пл0ти моеS разжжeніе, рэкA џгненнаz стрaшна и3 неугаси1ма ждeтъ вои1стинну, и3 чeрвь неусыпazй: но ўгаси2 ми2 сі‰ мlтвами твои1ми, пречcтаz. Прес™az бцdе, сп7си2 нaсъ. Нhнэ трeпетомъ њдержи1мь є4смь, бlгaz: и3 ўжасaюсz лукaвагw ловлeніz: прeжде бо концA х0щетъ мS тли1тель ўби1ти, держa мz ћкw плэнeна всего2, и3 нaга добродётелей. С™hй ѓгGле б9ій, храни1телю м0й, моли2 бGа њ мнЁ. Пречcтн0е и3 бlгоухaнное сhй мЂро, не гнушaйсz моеS смрaдности, не tступи2 t менE дaже до концA: но неtстyпенъ бyди мнЁ храни1тель при1снw: и3 с0лнце бо, мэстA сквє1рнаz преходS, не њсквернsетсz. С™hй ѓгGле б9ій, храни1телю м0й, моли2 бGа њ мнЁ. Невещeственнэ ћкw чи1стъ и3 невещeственъ, предстоS чcтому и3 невещeственному: и3 къ томY стzжaвъ богaтное дерзновeніе и3 присвоeніе, того2 моли2 прилёжнw, дyшу мою2 сп7сeну даровaти ми2. Слaва nц7Y, и3 сн7у, и3 с™0му д¦у. Да покрhетъ срaмъ и3 стyдъ, ст{днаz и3 смр†днаz и3 мр†чнаz ли1ца вр†жіz, є3гдA смирeннаz моS душA t тёла распрzгaетсz: тyюжде да покрhютъ, настaвниче м0й, свBтлаz тво‰ и3 пресщ7є1ннаz кри1ла. И# нhнэ и3 при1снw, и3 во вёки вэкHвъ, ґми1нь. С™hхъ с™ёйшаz ѓгGлъ, херув‡мъ и3 сераф‡мъ превhшшаz, землерeтный м0й ќмъ земнaгw и3 вeщнагw желaніz превhшши покажи2, t земли2 къ нбcнэй любви2 возвhсивши. |
Следующая глава → |